Κυριακή 10 Απριλίου 2016

ΤO ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ


Χρήστος Αλεξάνδρου
Ιστορικός-Πολιτικός Επιστήμονας

Υποψήφιος βουλευτής ΕΔΕΚ Λεμεσού

Η δικαιολογημένη απεργία των νοσηλευτών των δημοσίων νοσοκομείων αποτελεί την επιτομή της  επιτεινόμενης  κοινωνικής αδικίας και ανισότητας που σηματοδοτήθηκε από την εποχή του κουρέματος και του μνημονίου. Έκτοτε διάφορες ευάλωτες επαγγελματικές ομάδες σφυροκοπούνται με ποικίλα μέτρα με στόχο  την εξυγίανση και την εξισορρόπηση. Η εξυγίανση και η εξισορρόπηση όμως θα ήταν δίκαιες έχοντας πραγματικό  αντίκρισμα  αν  ξεκινούσαν από τις ανώτερες βαθμίδες των δημοσίων υπαλλήλων, περιλαμβανομένων των υπουργών και των βουλευτών, με ουσιαστικές και όχι συμβολικές αποκοπές. Aν αίρονταν οι παράνομες διαγραφές δανείων μεγαλοεπιχειρηματιών, αν υποχρεούνταν να επιστρέψουν τα χρήματα στην Κύπρο όσοι τα έβγαλαν έξω παραμονές του κουρέματος. Όχι ξεκινώντας από τις αδύνατες ομάδες που  αποτελούν  τον εύκολο  στόχο.


Την προσφορά των νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία μπορεί να την αντιληφθεί κάποιος μόνο αν είχε ο ίδιος ή κάποιο δικό του πρόσωπο τύχει θεραπείας σε αυτά. Εξοντωτικές βάρδιες, ασταμάτητο πήγαινε-έλα για εξυπηρέτηση των ασθενών, συνεχώς δέκτες παραπόνων, αυθαίρετες επιπλήξεις από δυστροπούντες συγγενείς κ.ά είναι τα διαρκή χαρακτηριστικά της δύσκολης αυτής δουλείας. Όσοι έχουν μιλήσει μαζί τους- μάλλον ο κ. Αβέρωφ δεν το έχει κάνει αφού πιθανότατα του είναι παντελώς ξένα τα δημόσια νοσοκομεία -  τότε μόνο θα κατανοήσουν τις δυσκολίες που υφίστανται. Πέραν από τα οφθαλμοφανή που ανέφερα θα κατανοήσουν ακόμη ότι οι νοσηλευτές είναι τα πρώτα θύματα της γενικότερης ανοργανωσιάς και προχειρότητας της διοίκησης των νοσοκομείων. Πολλές φορές αναγκάζονται, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι, να τρέχουν από μόνοι τους να συμπληρώσουν αδυναμίες προκειμένου να μην βαλτώσει η λειτουργίας του θαλάμου τους.  

Τα αιτήματα των νοσηλευτών είναι απολύτως δίκαια αφού δεν ζητούν παρά τα αυτονόητα. Να αναγνωριστούν τα πτυχία τους  και οι εξομοιώσεις που έκαναν προκειμένου οι τίτλοι σπουδών για όσους δεν είχαν πανεπιστημιακά διπλώματα να αναβαθμιστούν στο επίπεδο του πανεπιστημιακού. Πρόκειται για προγράμματα εξομοιώσεων τα οποία οι κυβερνήσεις τους υποχρέωσαν να τα κάνουν ακριβώς για  να αναβαθμιστούν και τώρα τους το αρνούνται. Πολλοί έχουν κάνει δύο προγράμματα εξομοιώσεων εδώ και χρόνια και ακόμα περιμένουν την επαγγελματική τους κατοχύρωση. Ταυτόχρονα, ζητούν την μισθολογική τους αναβάθμιση στην κλίμακα Α8, αποδεχόμενοι όμως η πραγματική αύξηση του μισθού τους να γίνει σε κατοπινό στάδιο, όταν τα δημόσια οικονομικά θα είναι πιο εύρωστα.

Παράλληλα το εν τρίτο περίπου των νοσοκόμων παραμένουν ως έκτακτο προσωπικό αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο να χάσουν την δουλειά τους. Είναι απόλυτα δικαιολογημένο να απαιτούν να γίνουν τουλάχιστον αορίστου χρόνου. Εκτός, φυσικά αν στο πίσω μέρος του «νεοφιλελεύθερου» μυαλού των κυβερνώντων βρίσκεται η εκποίηση των δημόσιων νοσοκομείων γυρίζοντας μας στον 19ον αιώνα, καταργώντας δηλαδή την υγεία από δημόσιο αγαθό και δικαίωμα. Και θέλοντας να διευκολύνει τον οποιοδήποτε  μεγαλοεπιχειρηματία πάρει τα νοσοκομεία να μπορεί να τους απολύσει και να προσλάβει άλλους με χειρότερους όρους εργασίας ή να τους μειώσει και άλλο το εισόδημα τους.

Προς τι τότε όμως οι πανηγυρισμοί της «εξόδου»  από το μνημόνιο όταν το κράτος αρνείται να ικανοποιήσει τα δίκαια και μετριοπαθή αιτήματα τους; Αφού η οικονομία πάει καλύτερα γιατί να μην προστατευτούν οι νοσηλευτές και οι οικογένειες τους, μιας και  το κόστος μπροστά στο σύνολο του προϋπολογισμού θα είναι ελάχιστο; 


Τέλος, αξιοπαρατήρητη είναι η συκοφάντηση  που υπέστησαν οι νοσηλευτές από διάφορους πρόθυμους «κυβερνητικούς» δημοσιογράφους, είτε με διαστρέβλωση των πραγματικών δεδομένων είτε με ανοίκειους χαρακτηρισμούς. Η απεργία τους όμως  υπήρξε από μόνη της μια ηθική νίκη αφού αφ’ ενός άντεξαν την πίεση και αφ’ ετέρου συνέβαλαν σημαντικά στο να μάθει ο Κύπριος να διεκδικεί τα δικαιώματα του, αφού την επομένη πολύ πιθανόν να δεχθούν άλλες ευάλωτες επαγγελματικές ομάδες ανάλογες αυθαιρεσίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου